A
aport – rozkaz dla psa myśliwskiego: przynieś
aportowanie – przynoszenie przez psa myśliwskiego zwierzyny ubitej oraz postrzałków
B
badyle – kończyny przednie i tylne łosia, jelenia, daniela, muflona, kozicy
białe pole, biała stopa – teren pokryty śniegiem
biegi – kończyny przednie i tylne dzika; niekiedy biegami nazywa się badyle
bobrowanie – brodzenie i szperanie psa myśliwskiego w wodzie, błocie, po chaszczach i zaroślach
buszowanie – przetrząsanie przez psa myśliwskiego w poszukiwaniu zwierzyny krzaków, zarośli, łąk
bydlarz – pies gończy, który atakuje zwierzęta gospodarskie
C
CACIT – wniosek (certyfikat) na Międzynarodowego Championa Pracy
chody – sposób (tempo) poruszania się psa myśliwskiego w terenie.
CPC – wniosek (certyfikat) na krajowego Championa Pracy
cwał – najszybszy galop
czarne pole, czarna stopa – teren niepokryty śniegiem
F
farba – krew zwierzyny galop – szybki chód wykonywany w skokach
G
grabarz – pies myśliwski zakopujący znalezioną martwą zwierzynę
gon – o psie myśliwskim; ścigać, pędzić zwierza, podążać za zwierzyną
gonienie głosem – ściganie zwierza głośno ujadając
gonienie milczkiem – ściganie bezgłośnie przez psy zwierza
gonienie na oko – ściganie przez psa zwierza, którego widzi a nie po tropie.
gonienie w piętę, gonienie pod trop – gonienie przez psa myśliwskiego zwierza w kierunku przeciwnym niż prowadzą tropy
gracz – doświadczony zwierz (szczególnie zając, lis) zwodzący goniące go psy, nieraz już szczwany
K
kłus – chód szybszy od stępu, lecz wolniejszy od galopu
kotlina – płytkie zagłębienie w ziemi, stanowiące w okresie bezśnieżnym legowisko zająca
kryptorchid – osobnik męski (pies) nie posiadający jąder w worku mosznowym, które w wyniku zaburzeń rozwojowych zatrzymały się w brzuchu lub pachwinach
L
locha – samica dzika, począwszy od wydania pierwszego miotu
Ł
łgarz – pies, który goniąc daje głos pomimo braku zwierza lub jego ciepłego tropu
łoże – miejsce, w którym zaległ postrzałek grubej zwierzyny, osłabiony upływem krwi
M
marking – w odniesieniu do aporterów zdolność zapamiętywania miejsc upadania zestrzelonego ptactwa (kilku sztuk)
memłacz – pies obracający w kufie i nadmiernie ściskający aportowanego zwierza, uszkadzając tymi poczynaniami jego tuszę
milczek – pies myśliwski, który goniąc zwierza na oko lub podążając jego ciepłym tropem nie daje głosu
mokre pole – mokradła, bagna
monorchid – osobnik męski (pies), który w worku mosznowym posiada tylko jedno jądro a drugie w wyniku zaburzeń rozwojowych zatrzymało się w brzuchu lub pachwinie
N
narogi – jadalne narządy wewnętrzne zwierzyny grubej: płuca, serce, wątroba i nerki
narzynacz – pies zjadający lub naruszający tuszę strzelonej zwierzyny
O
odyniec – starszy dzik samiec
odwiatr – specyficzna woń wydzielana przez zwierzynę i pozostawiona na śladach, umożliwiająca psu zwęszenie obecności zwierzyny oraz jej dochodzenie po śladach
okno – otwór wejściowy nory lisa, borsuka, królika
okładanie pola – przeszukiwanie za zwierzyną pola przez psy myśliwskie, które przecinają je po zygzakowatej linii w prawo i w lewo, podążając zawsze przed myśliwym
oszczekiwacz – pies oszczekujący znalezioną zwierzynę, przyzywający myśliwego głosem
oznajmiacz, anonser – pies, który po znalezieniu zwierzyny wraca do myśliwego i prowadzi go do niej
P
paprzysko – miejsce, gdzie się ptaki kąpią w piasku, pyle
para – to dwa psy tej samej rasy i jednakowej płci lub dwa psy różnych ras bez względu na płeć
płochacz – pies nie wystawiający zwierzyny, lecz po zwietrzeniu jej wypłaszający ją
podchód – podkradanie się do zwierzyny na odległość strzału
pomykający zając – biegnący, mknący
poprawianie tropu przez psa – powracanie błądzącego psa na właściwy trop zwierzyny bez interwencji przewodnika
przekładanie pola – patrz okładanie pola
przelatek – dzik urodzony w poprzednim roku
R
remiza – nieduży teren w polu, obsadzony drzewami, krzewami ciernistymi, itp., lub plantacja szczególnie bujnie wyrastających roślin będąca miejscem schronienia dla zwierzyny
respektowanie zwierzyny – o psie myśliwskim; zachowywanie się w czasie polowania na jakąś zwierzynę obojętnie wobec innej zwierzyny
rezerwowy-CACIT (reserve-CACIT) – rezerwowy wniosek (certyfikat) Międzynarodowego Championa Pracy
S
sfora – dwa psy tej samej rasy lecz odmiennej płci
stęp – najwolniejszy chód
stójka, wystawianie – zatrzymanie się wyżła w charakterystycznej postawie przed zwietrzoną zwierzyną
stójka martwa – stójka, w której pies trwa mimo otrzymanego rozkazu ruszenia zwierzyny
stójka pewna – stójka niezawodna w odróżnieniu od pustej
stójka pusta – błąd popełniany przez wyżła, który robi stójkę mimo nieobecności zwierzyny w pobliżu
stójka słaba – stójka, którą wyżeł samowolnie przerywa i zaczyna spędzać zwierzynę
stójka twarda – taka stójka, w której pies trwa nieruchomo do czasu otrzymania rozkazu ruszenia zwierzyny
suche pole – lasy i pola o suchym gruncie
Ś
ściąganie – wolne, miękkie, ostrożne zbliżanie się samowolne do zwietrzonej zwierzyny
ślady zwierzyny – znaki na ziemi, drzewach i krzewach pozostawione przez grubego zwierza np.: sierść, farba, połamane gałęzie, odchody
T
trop – odciski nóg zwierzęcia na ziemi lub śniegu
trop ciepły, świeży – trop, który zwierz niedawno zostawił
trop sfarbowany, krwawy – trop postrzelonego zwierza ze śladami krwi
trop sztuczny – trop stosowany na konkursach psów myśliwskich w celu sprawdzenia pracy psa na tropie postrzałka.
trop zimny – trop zwietrzały, dawny
trucht – chód szybszy od stępa a wolniejszy od kłusu
turzyca – sierść zająca, królika
trzymać trop, trzymać się tropu – nie gubić tropu, wytrwale podążać tropem
W
wataha – stado dzików również zgraja, złaja, stado wilków
wiatr – węch zwierzyny i psa myśliwskiego
włóczka – wleczenie ubitego królika, zająca, bażanta, kuropatwy, sarny w celu stworzenia sztucznego tropu dla sprawdzenia pracy psa na tropie postrzałka
wycinek – samiec dzika dwu lub trzyletni, o wycinających się na zewnątrz kłach
wypatroszony zwierz – zwierz z usuniętymi wnętrznościami brzucha i klatki piersiowej
wypychanie, wyparowywanie zwierzyny – ruszanie przez psy zwierzyny z miotu, legowiska
Z
zestrzał – miejsce, gdzie znajdował się zwierz w chwili rażenia go pociskiem
złaja – to trzy lub więcej psów tej samej lub różnych ras, bez względu na płeć
złom kierunkowy – gałązka, najczęściej świerka lub sosny, wskazująca okorowanym jasnym końcem kierunek uchodzenia zwierza.
